زمانه بدی ست
دیگر دل به دل رحم نمی کند
آدم ها از هم خسته می شوند، دوستی ها ساده !
دردها زیاد و درمان ها کم اند
آدم ها حتی دل خود را گول می زنند
گوش ها روی تمام صداها بسته...
گذشته ، خاطره یادها، همه برباد فراموشی می روند
ساده بگویم...
دلم گرفته است
دلم از بودن ها ، نبودن ها ، دلم از رفتن ها گرفته است
از دلم هم دلگیرم!!
که چرا زود دل می بندد، زود می شکند؟!
هر صدایی تلخ است و هر سکوتی سنگین
خسته شدن مگر شاخ و دم دارد؟؟؟
خسته ام...
از آمدن ها،ماندن ها، بودن ها، از رفتن ها
کاش!...
کاش فعل رفتن حذف می شد از تمام دلتنگیهایم
اما من فقط می نویسم
دل من حرف ها دارد نا گفتنی...
زبان استخوانی ندارد اما آنقدر قوی هست که بتواند قلبی را بشکند
مراقب حرفهایتان باشید
سلام روز مادر وروز زن مبارک مرسی از اینکه اومدی وبلاگم و نظر دادی
چه دنیای ست این دنیای مجازی!
مجازی است و درعین حال مملو از انسان های واقعی
اما….
خنده هامان ، شکلک ..
گریه هامان شکلک…
وخودمان تنها یک عکس…
بی صدا حرف می زنیم..!
بی صدا فریاد می زنیم…!
بی صدا زار می زنیم …!
وبی صدا می شکنیم!
گاهی ندیده رفاقت می کنیم….
مرسی ک لطف دارین ب وبم
سلام حسته نباشین
بَعضی آدَم ها را نِمیشَوَد داشت،
فَقَط میشَوَد یِک جورِ خاصی دوستِشان داشت،
بَعضی آدَم ها اَصلاً بَرایِ این نیستَند که بَرای تو باشَند یا تو بَرایِ
اَن ها،اَصلاً به آخَرَش فِکر نِمیکُنی،
آن ها بَرایِ اینَند که دوستِشان بِداری،اَن هَم نَه دوست داشتَنِ
مَعمولی،نَه حَتی عِشق،
یِک جورِ خاصی دوست داشتَن که اَصلاً هَم کَم نیست،
این آدَم ها حَتی وَقتی که دیگَر نیستَند هَم دَر کُنجِ دِلَت تا اَبَد یِک جورِ
خاص دوست داشته خواهَند شُد...
ممنون
بوی جان می آید اینک از نفس های بهار
دستهای پر گل اند این شاخه ها ، بهر نثار
با پیام دلکش ” نوروزتان پیروز باد ”
با سرود تازه ” هر روزتان نوروز باد ”
شهر سرشار است از لبخند ، از گل ، از امید
تا جهان باقی است این آئین جهان افروز باد
ممنون ک سر زدی