*_ ساده و بی ریا _*
بهمن هادی پور هستم مدیر وبلاگ
*_ ساده و بی ریا _*
بهمن هادی پور هستم مدیر وبلاگدرباره من
" خیلی احساسی _ زود رنج _ با هر کسی نمیسازم _ حساسم _ گاهی هم شوخم _ گهگاهی خنده رو"
ادامه...
مادر تمام زندگیش
سجاده ایست گسترده
در آستان وحشت دوزخ
مادر همیشه در ته هر چیزی
دنبال جای پای معصیتی میگردد
و فکر میکند که باغچه را کفر یک گیاه
آلوده کرده است .
مادر تمام روز دعا میخواند
مادر گناهکار طبیعیست
و فوت میکند به تمام گلها
و فوت میکند به تمام ماهیها
و فوت میکند به خودش
مادر در انتظار ظهور است
و بخششی که نازل خواهد شد ...
تقدیم به مقام مادرای سرزمینم 
نوروزتان مبارک
سال خوبی براتون آرزومندم
لبتون خندون و
بین خودمان بماند..
اگر از رفتن ها
نیامدن ها
و نبودن هایش بگذریم
"مرد موجودی ست لعنتی و
دوست داشتنی"
از نگاه
سکوت
غم
غرور
لبخند و چه و چه اش که نگو
دست هایش...
به دست هایش که برسی
کارت تمام است!
خوب نگاهشان کن!
ببین چگونه دنیا را در
خود جای می دهند!
گاه با نوازشی تو را به خواب
می برند و گاه به بیداری
چقدر دوست داشتنی اند
زمانی که شعر می شوند
عشق است که در خیابانی شلوغ شالت را مرتب کنند
دیوانه ات می کنند زمانی که
روی تنت آهسته راه می روند
به دستشان می میری
روزی که موهایت را جمع کنند و دکمه هایت را باز
راستی!
تا به حال دستت در دستش
در جیب بارانی اش جا مانده؟؟
وای!
صدای موزیک را زیاد میکنی
تند تند راه میروی
بلند بلند حرف میزنی
فیلم میبینی
زیر باران نمیروی
شعر نمیخوانی
قهوه نمینوشی
اما... هر کاری کنی
اون کنجِ خیالت نشسته
تو فقط
خودت را گول میزنی.. 
یک نفر آمد و سهم دل تنهایم شد آمد و علت بیداری شبهایم شد دل به او بستم و چشم ازهمه کس پوشیدم سبب دلخوشی امشب و فردایم شد بس صدا کرده ام او را"عسلم" انگاری اسم او باعث شیرینی لبهایم شد شاعرم کرد غم چشم سیاهش اخر بهترین سوژه ی اشعار غم افزایم شد غزل اندر غزل از اسم قشنگش گفتم زد و گل واژه ترین واژه ی غمهایم شد بعد هر شعر و غزل گریه عجب میچسبد گریه اصلا نمک شعر و غزل هایم شد 
فکرشو بکن !!
سال دیگه این موقع ...
همه خانواده دور هم باشن ...
صداهای جدیدی به خونواده اضافه شده باشه ...
مجردا به عشقشون رسیده باشن ...
متاهلا هم که منتظر بچه بودن، بچه دار شده باشن ...
اون لبخندایی که از خونواده‌ها، ماهها، شاید سالها دور شده بود، بازم به لباشون برگشته باشه ...
بعد همینجور که صدای قهقهه میاد، به آرزوهایی که امسال کردیم، فکر کنیم و با خودمون بگیم :
دیدی همه چی درست شد؟؟
دیدی الکی اینقدر حرص خوردی؟
در این روزهای پایانی سال امیدوارم
همه‌ی اونایی که تو این سالها،
به هر دری زدن بسته بود، خدا در رحمت رو براشون باز کنه
و همه در سال جدید پیش رو به آرزوهای خوبشون برسن و هیچ دلی غمگین نمونه...
دلتــــــون بهاری 
هنوز دلم برایش تنگ می شود ... برای خنده های بی دلیلش... برای چشمان مضطربش که همیشه منتظر چیزی بود که نمی شناخت.
دلم برای کیف سورمه ای چرمی اش، برای دست خط خرچنگ قورباغه اش که اسمم را می نوشت بالای صفحه های سفید و دورش را با مداد قرمز خط می کشید .... برای انگشت های جوهری اش ... حتی برای لجبازی های غیرقابل تحملش تنگ می شود
قرار نبود زود برود .... قرار نبود تنهایم بگذارد و به روی خودش هم نیاورد که چقدر برای هم قصه گفتیم و نخوابیدیم ... قرار نبود خاطره شود که من هرشب خوابش را ببینم و رد پایش از سرنوشتم پاک نشود
اما او هم مثل خود من به هیچ قراری پابند نبود ... مثل من از ماندن می ترسید ....و مثل من ... هر وقت تکلیفش را با خودش نمی دانست لبخند می زد.
من دلم برایش تنگ می شود.... و با وجودی که می دانم دیگر هرگز از این کوچه رد نخواهد شد ... باز هم منتظرش می مانم و دنبال سادگی اش می گردم ... سادگی پسربچه ای که سال های پیش کودکی ام بود. 
تو را می خواهم
برای پنجاه سالگی
شصت سالگی
هفتاد سالگی
تو را می خواهم
برای خانه ای که تنهاییم
تو را می خواهم برای چای عصرانه
تلفن هایی که می زنند
و جواب نمی دهیم
تو را می خواهم برای تنهایی
تو را می خواهم وقتی باران است
برای راهپیمایی آهسته ی دوتایی
نیمکت های سراسر پارک های شهر
برای پنجره ی بسته
و وقتی سرما بیداد می کند
تو را می خواهم
برای پرسه زدن های شب عید
نشان کردن یک جفت ماهی قرمز
تو را می خواهم
برای صبح
برای ظهر
برای شب
برای همه ی عمر 
زن زندگی ست و مرد امنیت چه خوب است مردی تمام امنیت اش را صرف زندگیش کند و چه زیبا میشود وقتی زنی تمام زندگیش را وقف این امنیت کند. 
روزهای رفته ی سال را ورق میزنم
چه خاطراتی که زنده نمیشوند
چه روزها که دلم میخواست تاابد تمام نشوند وچه روزها که هرثانیه اش یک سال زمان برد
چه فکرها که ارامم کرد
وچه فکرهاکه روحم راذره ذره فرسود
چه لبخندها که بی اختیار برلبانم نقش بست وچه اشکها که بی اراده ازچشمانم سرازیر شد
چه ادمها که دلم را گرم کردند
وچه ادمها که دلم را شکستند
چه چیزها که فکرش راهم نمیکردم شد
وچه چیزها که فکرم را پر کرد و نشد
چه ادمها که شناختم
وچه ادمهاکه فهمیدم هیچ گاه نمیشناختمشان
وچه .....
و
سهم یک سال دیگر هم بخیر میشود .
کاش ارمغان روزهای که گذشت آرامش باشد ازجنس خدا ارامشی که هیچگاه تمام نشود 